KOSZMARY

2025

Projekt "Koszmary" to surrealistyczne przedstawienie snów autora, jednocześnie pokazując tłumiące emocje niepokoju. Fotografie oparte głównie na barwach ciemniejszych mają symbolizować właśnie przyciemnione, przygaszone emocje. Jednakże każde zdjęcie przeznaczone jest do osobnej interpretacji razem z opisem.

Portal - Gdzieś w mroku, gdzie nikt nie patrzy, wychodzą oni. Ciemność dotyka nas w naszych snach.

Autoportret

Audycja - Transmisja skończyła nadawanie, program wyłączono. Nawet po śmierci przysłuchuje się cichemu brzęczenia telewizora, słyszę je ciągle, gdziekolwiek nie pójdę. Wciąż przed oczami mam niebieski kolor ekranu.

Mod. Bartłomiej Wawrzyniak

Przerzut - Czas, czas, czas, czas ,sazc ,sazc ,sazC Czekamy na kolejny transport. Mamy pieniądze, mimo że już nieważne. Są mało wartościowe, ale jakoś trzeba każdego przekupić.

Mod. Arkadiusz Śnieciński, Bartłomiej Wawrzyniak

Cisza - Miejsce ciche, wręcz martwe. Dookoła jedyne co słychać do skrzypienie belek sufitowych, które ostatkiem sił utrzymują dach w ryzach. Dookoła nie ma żywej duszy, czuć niepokojącą samotność i smutek miejsca. Opuszczonego życiem miejsce.

Topielec - Twarz ledwo widoczna, powoli się chowa, zapominam o nim.

Oczekiwanie - Czekam już wiele lat, nawet poczekalni zabrakło. Oślepłem już, a mimo wszystko widzę więcej twarzy. Bogactwa mojego życia, władza, sztuka, po co to wszystko, ku zatraceniu. Dalej muszę czekać na zbawienie, a widzę coraz to ciemniej.

Mod. Bartłomiej Wawrzyniak

Pomoc w realizacji: Oliwia Lis

Wiedźmy - Śnią mi się zbyt często, żeby ich nie pamiętać. Śmieją się i drwią z końca tego świata. (praca inspirowana filmem "Dune: Part Two" w reż. Denisa Villeneuve'a)

Mod. Laura Ledwoch, Natalia Sala, Paulina Siwulska

Kostiumy: Aleksandra Konieczna
Charakteryzacja: Grażyna Wiatrowska, Dagmara Kocik

Tożsamość - Widuję ich bez twarzy dość często. Nigdy nie wiem czemu. Nie mają imienia, a nawet nie mają tożsamości. Po prostu się pojawiają.

Autoportret

Widzieć - Wypaliło mi oczy, chociaż nie do końca. Dostrzegam boga mimo, że niewidocznie. Odkrywam świat na nowo

Autoportret